Takht-i-Bahi

Między V i VI wiekiem, kiedy Hunowie z Azji Środkowej rozszerzali swoje imperium na terytoria dzisiejszego Pakistanu i Afganistanu, setki budynków buddyjskich zostały zniszczone. Niektóre klasztory i świątynie uniknęły jednak pożogi, głównie dzięki ich stosunkowo niedostępnym lokalizacjom.

Jednym z takich miejsc był właśnie klasztor Takht-i-Bahi, ważne buddyjskie miejsce kultu. Takht, w języku perskim, oznacza tron, a bahi oznacza wiosnę, a ten "wiosenny tron" znajduje się w wyższych partiach prowincji Mardan w Pakistanie. Chociaż doznał pewnych szkód, jest jednym z najlepiej zachowanych wczesnych buddyjskich świątyń w regionie.

Początkowo, w I wieku, Takht-i-Bahi w Pakistanie został zbudowany jako mały kamienny klasztor, a jedna z najstarszych znalezionych inskrypcji odnosi się do Gondophares, ówczesnego króla Indo-Partów. Pod patronatem władców różnych dynastii, którzy nastali później, do pierwotnych pomieszczeń dodano więcej elementów i budowli. W ciągu następnych 800 lat klasztor rozwinął się w duży kompleks buddyjski, jeden z najbardziej wpływowych w regionie, i był wspierany przez pobliskie ufortyfikowane miasto Sahr-i-Bahlol. Mieszkańcy miasta regularnie nosili ofiary i jedzenie dla mnichów, którzy mieszkali w Takht-i-Bahi.

Pomimo przetrwania najazdów Hunów, które spustoszyły wszystkie pobliskie ziemie, klasztor w VII wieku zaczął powoli podupadać, kiedy to wpływy buddyzmu osłabły, a darowizny dla klasztoru zmniejszały się. W pewnym momencie mnisi opuścili klasztor, który na nowo został odkryty dopiero w drugiej połowie XIX wieku.

Wykopaliska na tych obszarach rozpoczęto od 1907 roku, kiedy to odkopano setki posągów i rzeźb. Kompleks składa się dziś z głównej "stupy", budynków, w których medytowali mnisi, obszarów spotkań i zabudowanych przejść. Jego artefakty i budynki pomogły rzucić więcej światła na wczesną historię buddyjską, a także na przeszłość Pakistanu.

Wraz z pobliskimi ruinami Sahr-i-Bahlol został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO w 1980 roku.

Miejsce dodane przez:

Mariola Urbanka

Edytuj miejsce Opis, zdjęcia, adres, źródła...